Historia sportów saneczkowych rodziła się na przełomie wieku XiX i XX w krajach alpejskich i w Polsce. Od początku Krynica była liczącym się na świecie ośrodkiem saneczkarstwa, w 1909 roku powstała pierwsza w Polsce sekcja saneczkarska w Krynicy, a w 1919 roku rozpoczęto budowę toru saneczkowego na Górze Parkowej w Krynicy. W roku 1935 odbyły się tam Mistrzostwa Europy w Saneczkarstwie. W latach 50- tych Krynica była światowym centrum tego sportu, miejscem powszechnie znanym i uznanym w środowisku. Wszystko rozwijało się bardzo dobrze dopóki poziom technologiczny tych dyscyplin był bardzo prymitywny. W momencie kiedy świat poszedł do przodu i zaczęto stosować coraz doskonalsze konstrukcje i urządzenia, my zostaliśmy w tyle. W efekcie dyscyplina sportu, która kiedyś była traktowana jako specyficznie polska, traciła na znaczeniu.

Krynica Zdrój jest kolebką polskiego saneczkarstwa. To tutaj założono w 1909 roku pierwszą sekcję saneczkarstwa w klubie sportowym Makabi. Pięć lat później, w 1914 r. polska reprezentacja wzięła udział w Mistrzostwach Europy w saneczkarstwie.
Po I wojnie światowej podjęto decyzję o budowie toru saneczkowego na stokach Góry Parkowej. Gorącym orędownikiem inwestycji był profesor Edward Chodzicki, którego ideą było harmonijne wtopienie terenów sportowych w zieleń. Z planów sporządzonych w 1927 r. wynika, że zamierzano wybudować aż 2 tory saneczkowe.

Rozpoczęły się prace przygotowawcze do budowy sztucznie mrożonego toru saneczkowo – bobslejowo – skeletonowego w Krynicy Zdrój. Obiekt ma zostać oddany do użytku w listopadzie 2010 roku. Na 2011 rok planowane jest rozegranie tu Pucharu Świata w Saneczkarstwie.